بررسی تاثیر ۶ هفته پروتکل ورزش درمانی مبتنی بر پایدارسازی اسکاپولا بر موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه وستون فقرات توراسیک دربیماران مبتلا به سندرم کارمفرط شانه

مقدمه: سندرم کار مفرط شانه، علاوه بر ایجاد درد و محدودیت حرکتی شانه، موجب اختلال در وضعیت سر، گردن، شانه و پشت می گردد که این امر عملکرد مفصل شانه و کلیه فعالیت های اندام فوقانی را تحت تاثیر قرار می دهد. برنامه ورزش های کششی و تقویتی به عنوان روشی موثر و محافظتی جهت بهبود موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه و انحنای ستون فقرات توراسیک در درمان سندرم کار مفرط شانه توصیه می گردد. هدف این تحقیق بررسی وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه ای در افراد مبتلا به سندرم کار مفرط شانه و نیز بررسی تاثیر ورزش درمانی در بهبود وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه ای، انحنای ستون فقرات توراسیک و موقعیت استخوان اسکاپولا می باشد. روش کار: پژوهش حاضر نوعی بررسی شبه تجربی از نوع مداخله ای قبل و بعد بود که روی 36 نفر بیمار واجد شرایط انجام شد. ارزیابی های لازم برای تعیین میزان پروترکشن، چرخش و تقارن اسکاپولا و همچنین وضعیت قرارگیری بیمار شامل بررسی وضعیت های جلوآمدگی شانه، سر و نیز انحنای ستون فقرات توراسیک قبل و بعد از پروتکل شش هفته ای ورزش درمانی، به عمل آمد. یافته ها: نتایج این مطالعه مبین کاهش پروترکشن اسکاپولا و انحنای ستون فقرات توراسیک و نیز کاهش جلو آمدگی سر و شانه می باشد . ولی از نظر میزان چرخش و تقارن اسکاپولا تغییر معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت پروتکل شش هفته ای ورزش درمانی در کاهش جلو آمدگی سر، شانه و اسکاپولا و کاهش میزان انحنای ستون فقرات توراسیک می باشد.